رابطه انگیزه مدیریت اطلاعات شخصی و هدف تسهیم دانش: با توجه به نقش تعهد سیستم مدیریت دانش (اعضای هیئت‌علمی دانشگاه تهران)

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی رابطه انگیزه مدیریت اطلاعات شخصی و هدف تسهیم دانش با توجه به نقش تعهد سیستم مدیریت دانش در بین اعضای هیئت‌علمی دانشگاه تهران است. روش پژوهش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، از نوع کاربردی و برحسب نحوۀ گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل اعضای هیئت‌علمی است که جامعه موردبررسی در این پژوهش به‌طورکلی برابر با 2116 نفر است. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و تصادفی ساده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و فرمول کوکران با خطای 0.05 برابر با 325 نفر است. در این پژوهش، برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد و غیربومی استفاده‌شده است. لذا برای بومی‌سازی پرسش‌نامه‌های مورداستفاده روایی و پایایی آن­ها مجدداً باز آزمایی شده است و پایایی و روایی پرسش‌نامه‌های مربوطه مورد تائید قرارگرفته است. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که ابعاد انگیزه مدیریت اطلاعات شخصی (انگیزه رفتار – انگیزه شفافیت- انگیزه رسمیت) با ابعاد تعهد سیستم مدیریت دانش (تعهد عاطفی – تعهد محاسباتی – تعهد هنجاری) در ارتباط هستند و ابعاد تعهد سیستم مدیریت دانش نیز باهدف تسهیم دانش در ارتباط است و تعهد سیستم مدیریت دانش در رابطه میان انگیزه مدیریت اطلاعات شخصی و تسهیم دانش نقش میانجی دارد. نتیجه‌گیری: می‌توان این‌چنین نتیجه گرفت که هر چه عضو هیئت‌علمی تعهد بیشتری به سیستم مدیریت دانش داشته باشد و نسبت به آن ازنظر عاطفی – محاسباتی- هنجاری متعهدتر باشد، به میزان بیشتری دانش خود را با سایر دانشجویان و اعضای هیئت‌علمی و جامعه علمی و غیرعلمی تسهیم خواهد کرد.